Γαύδος ή αλλιώς ο παράδεισος της Καλυψούς…..

Η Γαύδος αποτελεί το νοτιότερο κομμάτι της Ευρώπης, με λιγοστούς κατοίκους το χειμώνα, 150 περίπου,  και με άπειρους επισκέπτες το καλοκαίρι, κυρίως κατασκηνωτές.

Ένα νησί της ηρεμίας με άγρια ομορφιά, ένας μικρός παράδεισος. Μια εμπειρία λες και ζεις σε παραμύθι με ονειρεμένες ανατολές και μαγευτικές δύσεις. Με τοπία που σου κόβουν την ανάσα, και παραλίες με γαλαζοπράσινα νερά που σαγηνεύουν κάθε λουόμενο.

Καθόλου παράλογο, το γεγονός ότι η Γαύδος εντάχθηκε στο πρόγραμμα προστασίας Νatura 2000. Είναι σταθμός για τα αποδειμιτικά πουλιά που ταξιδεύουν από την Αφρική προς την Ευρώπη και αντίστροφα και αποτελεί καταφύγιο για απειλούμε είδη ζώων όπως η φώκια και η χελώνα καρετα-καρετα.

Ευρήματα αποδεικνύουν την κατοίκιση του νησιού από τα νεολιθικά χρόνια. Κατά τα χρόνια της Ρωμαικής Αυτοκρατορίας το νησί είχε 8.000 κατοίκους, και αργότερα κατά την Ωθομανική αυτοκρατορία ο πληθυσμός της μειώθηκε δραματικά. Στη δεκαετία του 1930 το νησί χρησιμοποιήθηκε ως τόπος εξορίας των κομμουνιστών. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, συμμαχικές δυνάμεις μετέφεραν κάποιες δυνάμεις στη Γαύδο, μετά από τη γερμανική νίκη στη Μάχη της Κρήτης .Κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 1950, η περίοδος της αστικοποίησης για όλη την Ελλάδα,  οι νησιώτες αντάλλαξαν τη γη τους με πρώην τουρκικές εκτάσεις στην Κρήτη. Μόλις εγκαταστάθηκαν στην Κρήτη δημιούργησαν μια κοινότητα που είναι γνωστή ως Γαυδιώτικα, η οποία υπάρχει και σήμερα και αποτελεί μέρος της πόλης της Παλαιόχωρας.

Αν και η Γαύδος είναι ένα μικρό νησί με έκταση 29,6 τεταργωνικά χιλιόμετρα, τα αξίοθετα της είναι πολλά και αξίζει να τα επισκεφθείς. Πέρα από τις ανασκαφές που μαρτυρούν την ιστορία του νησιού, ο ταξιδιώτης οφείλει να επισκεφθεί το σήμα κατατεθέν του νησιού, τον Φάρο. Ο Φάρος της Γαύδου ή Φάρος της Αμπέλου  βρίσκεται στα  νότια του οικισμού Άμπελος, σε υψόμετρο 368 μέτρα , στις δυτικές ακτές του νησιού. Κατασκευάστηκε το 1880 από τη Γαλλική Εταιρεία Φάρων και είναι ορατός σε απόσταση 42 μιλίων.

Επόμενές στάσεις του επισκέπτη πρέπει να είναι το κτίσμα των εξόριστων επί Μεταξά στο Σαρακίνικο, το βενετσιάνικο Κάστρο στην Κεφαλή, τα ρωμαϊκά και παλαιοχριστιανικά ερείπια στον λόφο του Αγιάννη, οι λαξευτοί τάφοι στο Λαυρακά,και οι περίφημες Καμαρέλες στην Τρυπητή. Μια πανέμορφη παραλία με γαλαζοπράσινα κρυστάλλινα νερά και μεγάλες στρογγυλές πέτρες και βότσαλα.

Επόμενη στάση…..Ο Θρόνος της Γαύδου.  Ένα ορόσειμο αξιοθέατο του νησιού. Μια γιγάντια καρέκλα που βρίσκεται στην Τρυπητή, την οποία έστησε μια ομάδα επιστημόνων από όλη την Ευρώπη με σκοπό να συμβολίσει την ειρηνική φύση που χαρακτηρίζει το νοτιότερο σημείο της Ευρώπης. Η καρέκλα είναι τοποθετημένη πάνω σε ένα βράχο ύψους 2,50 μέτρων και πάνω σε μια πυξίδα με τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.

Τέλος, στο νησί υπάρχουν 17 μικρά εκκλησάκια, σαν μικρά στολίδια με κυρίρχο την μητρόπολη της Αγίας Τριάδας στο Καστρί και το Λαογραφικό Μουσείο. Το μουσείο βρίσκεται στον οικισμό Μετόχι, με ιδρυτή και ιδιοκτήτη του, τον  ιερέα Εμμανουήλ Μπικογιαννάκη, ο οποίος με πολύ αγάπη μάζεψε και εκθέτει όλα εκείνα τα είδη λαϊκής Γαυδιώτικης τέχνης, τα οποία αφορούσαν την κάθε είδους απασχόληση, ‘οπως την τέχνη του γεωργού και του καραβομαραγκού. Θα θαυμάσετε πανέμορφα χειροποιήτα υφαντά, σεντόνια και πετσέτες, όπως επίσης και οικιακά σκεύη,τα περισσότερα πήλινα.

Δυστυχώς, δύο από τα σημαντικότερα προβλήματα του νησιού είναι το νερό και το ρεύμα. Στην Γαύδο δεν βρέχει αρκετά, οπότε η ελλειψή νερόυ είναι έντονη παρα τις προσπάθειες της εκάστοτε κυβέρνησης για εύρεση νερού, μέσω γεωτρήσεων. Το πρόβλημα στο ρεύμα, είναι πολύ έντονο αλλά καλύπτεται με γεννήτριες.

Για όσους, αγαπούν τις πεζοπορίες αλλά ψάχνουν εύκολες διαδρομές, πρέπει να επισκεφθούν τη Γαύδο. Πανέμορφες διαδρομές σε μαγευτικά τοπία.Μία από αυτές είναι το Μονοπάτι από το Σαρακινό στον Αγιάννη και το Λαυρακά. Εδώ θα ανακαλύψετε την τροπική μεριά της Γαύδου με τις «Αφρικανικές» παραλίες με τα πεύκα και τα κέδρα.

Στη Γαύδο μπορεί να φθάσει κανείς από την Παλαιόχωρα, τη Σούγια ή τη Χώρα Σφακίων. Τα δρομολόγια δεν είναι σταθερά, γιαυτό θα πρέπει κανείς να ενημερώνεται από τα λιμεναρχεία Σφακίων  και Παλαιόχωρας.