Βρίσκεται στη νοτιοανατολική πλευρά της πόλης. Επί της τουρκοκρατίας αποτελούσε τη μεγαλύτερη συνοικία μουσουλμάνων.
Στη βορειοδυτική άκρη της πλατείας διασώζεται η εκκλησία του Άγιου Ρόκκου. Χτίστηκε το 1630. Επί Tουρκοκρατίας λειτούργησε ως στρατιωτικό φυλάκιο, ενώ κατά τη διάρκεια της Κρητικής Πολιτείας και μέχρι το 1925 ως σταθμός χωροφυλακής.Ο Άγιος Ρόκκος για τους κατοίκους των Χανίων ήταν ο προστάτης της πανώλης.
Ανατολικά της πλατείας βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Νικολάου,η οποία κτίστηκε λίγο πριν το 1320, επί Ενετών, ως μοναστήρι του τάγματος των Δομινικανών μοναχών. Κατά την διάρκεια της τουρκοκρατίας μετατράπηκε σε τέμενος και ονομάστηκε Χιουγκάρ Τζαμισί. Ήταν το κεντρικό τζαμί της πόλης. Ο μιναρές του κατασκευάστηκε στη νότια πλευρά του ναού και είχε ύψος 40 μέτρα.Ήταν ο ψηλότερος στην πόλη,και δυστυχώς σήμερα φτάνει σε ύψος περίπου 34 μέτρα καθώς το κωνικό του μεταλλικό στέγαστρο επενδυμένο με φύλλα μολύβδου καταστράφηκε.Το 1918 μετατράπηκε σε ορθόδοξο ναό προς τιμή του Αγίου Νικολάου. Σήμερα είναι ο μοναδικός ναός στην Ελλάδα που έχει καμπαναριό και μιναρέ
Στο κέντρο της πλατείας στέκει ένας τεράστιος πλάτανος και ανάμεσα στην εκκλησία και τον πλάτανο υπάρχει μια υπόγεια στοά. Επί τουρκοκρατίας, κάτω από τον πλάτανο υπήρχε ένα οκτάγωνο αραβικό κιόσκι, στο οποίο είχαν δικαίωμα να κάθονται οι αριστοκράτες της τούρκικης πολιτείας. Τώρα βρίσκεται μία τιμιτική πλάκα, προς τιμήν των ελλήνων χριστιανών, οι οποίοι βασανίστηκαν και σκοτώθηκαν σε αυτό το σημείο κατά την ελληνική επανάσταση. Ύστερα από ανασκαφές που έγιναν, στην υπόγεια στοά βρέθηκε μια μεγάλη δεξαμενή. Επί των ενετών και των τούρκων,κατασκευάστηκε υπόγεια κρήνη η οποία χρησιμοποιόταν ώς χώρος τελετουργίας.
Σήμερα, περιμετρικά της πλατείας, στεγάζονται μικρά καφενεία και μεζεδοπωλεία, ενώ ο τεράστιος πλάτανος χαρίζει πλούσια σκιά και δροσιά κατά τους θερινούς μήνες.
