Το χωριό Τοπόλια βρίσκεται 47 χιλιόμετρα από τα Χανιά και 16 χιλιόμετρα από το Καστέλι. Πρόκειται για έναν παραδοσιακό οικισμό μέσα σε ένα καταπράσινο τοπίο. Κοντά στο χωριό βρίσκεται και το φαράγγι των Τοπολίων.
Τα μικρά, παραδοσιακά σπίτια, τα στενά δρομάκια και το καταπράσινο του τόπου μαγεύουν κάθε επισκέπτη. Το χωριό διαθέτει όλες τις απαραίτητες υποδομές για να παρέχει μια άνετη καθημερινότητα τόσο στους κατοίκους όσο και στους επισκέπτες. Διαθέτει παραδοσιακές ταβέρνες, εμπορικά καταστήματα και τουριστικά καταλύματα. Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία και την γεωργία. Κατά την διάρκεια της επίσκεψή σας μπορείτε να δείτε το ελαιοτριβείο και τον αλευρόμυλο του χωριού.
Η λέξη <<τοπόλια>> προέρχεται από την σλαβική διάλεκτο και σημαίνει λεύκα (είδος δέντρου). Σύμφωνα με κάποιους γλωσσολόγους η λέξη προέρχεται από την συνένωση των λέξεων <<ελιά>> και<<τόπος>>.
Μέσα στο χωριό βρισκόταν ένα μικρό παραδοσιακό καφενείο από το 1902, στο οποίο πραγματοποιούνταν διάφορες αγοροπωλησίες. Συχνός θαμώνας του καφενείου ήταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Στη θέση του παραδοσιακού καφενείου , σήμερα βρίσκονται τέσσερις παραδοσιακές κατοικίες.
Σύμφωνα με τις έρευνες και τις αναφορές των γεωλόγων, γύρω από το χωριό υπάρχουν ιζηματογενή πετρώματα, τα οποία θεωρούνται τα αρχαιότερα της Κρήτης, και συνήθως αναφέρονται ως «κροκαλοπαγή των Τοπολίων».
Το Φαράγγι των Τοπολίων ξεκινάει κοντά στο χωριό Κατσοματάδος, σε υψόμετρο περίπου 250μ, και σταματάει στηνπετρόκτιστη Μαραθοκαμάρα κάτω από το χωριό Τοπόλια, σε υψόμετρο 150μ. Το συγκεκριμένο σημείο, είναι το στενότερο σημείο του φαραγγιού και το εντυπωσιακότερο. Οι βράχοι είναι κατακόρυφοι και ψηλοί. Το φαράγγι διασχίζεται από τον ποταμό Τυφλό, το οποίο πηγάζει από το Όρος Δίκαιο στο χωριό Έλος και καταλήγει στο κόλπο της Κισσάμου. Σε κοντινή απόσταση από την αρχή του φαραγγιού βρίσκεται το σπηλαίο της Αγίας Σοφίας, όπου εκεί φιλοξενείται το στενοενδημικό είδος αράχνης Pholcus creticus..
Σύμφωνα με τον μύθο, κατά την Μινωική Εποχή στο φαράγγι ζούσαν νεράιδες και η Θεά Βριτόμαρτις. Πολλές φορές ο μυθικός Τάλως σταμάταγε στο φαράγγι για να ξεκουραστεί και να ακούσει το τραγούδι των νεράιδων . Ύστερα διέσχιζε το φαράγγι και πήγαινε στη σπηλιά να πιει νερό και να κοιμηθεί. Οι νεράιδες και τα ξωτικά χόρευαν και τραγουδούσαν στο μυθικό Τάλως και τον νανούριζαν.
