Ευαγγελισμός της Θεοτόκου και η Επανάσταση του 1821
Η 25η Μαρτίου είναι θρησκευτική αλλά και Εθνική εορτή. Η ημέρα αυτή είναι επίσημη αργία στην Ελλάδα. Ο διπλός εορτασμός της, την κάνει μία από τις σημαντικότερες ημερομηνίες του χρόνου.
Θρησκευτική εορτή , διότι εορτάζεται ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου και εθνική επέτειος διότι, σαν σήμερα ξεκίνησε η ελληνική επανάσταση ενάντια στην οθωμανική αυτοκρατορία.
Σύμφωνα με την θρησκεία, η ημέρα του Ευαγγελισμού ήταν η ημέρα, όπου η Παναγία έμαθε ότι μπορεί να κυοφορήσει τον Χριστό, το υίο του Θεού.Ετυμολιγικά η λέξη ευαγγελισμός σημαίνει αγγελιοφόρος καλών ειδήσεων. Σύμφωνα με τον Ευαγγελιστή Λουκά, τα χαρμόσυνα νέα μετέφερε ο Αρχάγγεος Γαβριήλ, ο οποίος όχι απλά της τα ανακοίνωσε αλλά ζήτησε και την συγκατάθεσή της.
Ελληνική Επανάσταση και πως διαδραματίστηκε στη Κρήτη
Η επανάσταση ξεκίνησε τον Απρίλιο του 1821 και κράτησε εώς το 1830.Οι Κρητικοί, όταν πληροφορήθηκαν το ξέσπασμα της επανάστασης στην ηπειρωτική Ελλάδα και τα νησιά, αποφάσισαν να εξεγερθούν. Η απόφαση πάρθηκε στις συσκέψεις που έγιναν στα Σφακιά στις 7 Απριλίου και 15 Απριλίου 1821 (Μοναστήρι της Παναγίας της Θυμιανής) και συμμετείχαν οπλαρχηγοί και πρόκριτοι από όλη σχεδόν την Κρήτη.Παρά τις αμέτρητες μάχες που δόθηκαν οι Τούρκοι έφτασαν στα Σφακιά, νικώντας τους Σφακιανούς στο Ασκύφου . Ωστόσο,ανεξάρτηατα από την νίκη τους, οι Τούρκοι γνώριζαν ότι η επανάσταση δεν είχε κατασταλεί, αφού πολλοί πολεμιστές είχαν καταφύγει σε ορεινές περιοχές.Στις 20 Μαρτίου 1822 αποβιβάσθηκε στην Κρήτη ο Φιλέλληνας Γάλλος συνταγματάρχης Joseph Balestra (Ιωσήφ Βαλέστ), σταλμένος από τον Δ. Υψηλάντη. Ο Balestra θεωρούσε ότι ο αγώνας έπρεπε να επικεντρωθεί στην κατάκτηση μίας πόλης – φρουρίου, επιλέγοντας το Ρέθυμνο ως καταλληλότερο στόχο. Κι αυτό γιατί, θα ήταν ευκολότερη και αποτελεσματικότερη η διεύθυνση των επιχειρήσεων σε σχέση με το Λουτρό Σφακίων που ήταν απομακρυσμένο στο Νότο. Έτσι, και αφού οι Τούρκοι δεν κατάφεραν να καταλήψουν το Ρέθυμνο, αποκλείστηκαν στα φρούριά τους με τους έλληνες επαναστάτες, να καταστρέφουν τους αγωγούς ύδρευσης. Ο σουλτάνος, οδηγήθηκε να ζητήσει την βοήθεια του αντιβασιλιά της Αιγύπτου Μεχμέτ Αλή, για να καταπνίξει την επανάσταση στο νησί.Στο νησί αποβιβάσθηκαν 10000 πεζοί στρατιώτες και 500 ιππείς, με αρχηγό τον Χασάν Πασά. Στη Δυτική Κρήτη ο Χασάν πασάς, βλέποντας τη γενναία αντίσταση των Ελλήνων,αποφάσισε να αλλάξει τακτική, εξαναγκάζοντας τον Πατριάρχη Καλλίνικο να ζητήσει από τους κατοίκους του νησιού να υποταχθούν.Πράγμα που δεν έγινε αποδεκτό από τους κρητικούς πολεμιστές.
Ωστόσο , κατά την διάρκεια της επανάστασης υπήρχαν πολλές φιλονικίες και εσωτερικές αντιθέσεις.Με σκοπό αυτό στις 26 Ιουνίου 1823 ψηφίστηκε σε συνέλευση στην Αρκούδαινα του Αποκορώνου ο διοικητικός «διοργανισμός» της Κρήτης σε μία προσπάθεια να οργανωθεί καλύτερα ο αγώνας, όμως αυτό απέτυχε.Κατά το τέταρτο έτος της επανάσταση το 1824, πολλά μέρη της Κρήτης είχαν υποταχθεί. Ο αγώνας όμως συνεχιζόταν, από τους αντάρτες που είχαν καταφύγει στα ορεινά μέρη.Το 1825, στη Μεγαλόνησο επέστρεψαν όσοι κρητικοί είχαν καταφύγει στην Πελοπόνησσο και στα νησιά, με σκοπό να βοηθήσουν τους αντάρτες και να ξαναξεκινήσει η Κρητική Επανάσταση.Έτσι και έγινε, με την νικηφόρα μάχη καταλαμβάνοντας πίσω το φρούριο της Γραμβούσας.Το φρούριο χρησιμοποιήθηκε ως ορμητήριο νέων επιχειρήσεων.Οι επαναστάτες κατέφυγαν στη πειρατεία για να προμηθευτούν πολεμοφόδια και τρόφιμα.Συγχρόνως στην υπόλοιπη Ελλάδα, τα πράγματα είχαν πάρει σημαντική θετική πορεία, με συζητήσεις για την ίδρυση του ελληνικού Κράτους, και την περίληψη σε αυτού των επαναστατημένων περιοχων. Η φήμη αυτή αναζωογόνησε τον κρητικό αγώνα. Το Μάρτιο του 1828 οι έλληνες επαναστάτες κατέλαβαν το φρούριο Φραγκοκάστελλο στα Σφακιά με σκοπό να κινητοποιήσουν τις γειτονικές περιοχές.
Συγχρόνως,με τα γεγονότα αυτά, στην Ελλάδα ήρθε ο Καποδίστριας ώς Κυβερνήτης του ελληνικού Κράτους.Εκείνη την περίοδο και με τη συμβολή του Καποδίστρια, στην υπόλοιπη Ελλάδα τα πράγματα ήταν κάπως καλήτερα και είχαν μπεί σε μία ρότα για την ελληνική ιστορία.Η επανάσταση όμως δεν έσβησε στην Κρήτη.Από το καλοκαίρι του 1828 οι Κρητικοί έλεγχαν ολόκληρο το νησί ενώ οι Τούρκοι βρίσκονταν αποκλεισμένοι στα φρούρια. Αν και καλλιεργούνταν ελπίδες ότι στο νέο ελληνικό κράτος θα περιλαμβάνονταν όλες οι επαναστατημένες περιοχές, η Κρήτη παρέμεινε υπό οθωμανική εξουσία κυρίως, λόγο απαίτησης της Μεγάλης Βρεττανίας. Η κρητική επανάσταση συνεχίστηκε, αλλά σταμάτησε λόγο της απαγόρευσης εφοδιασμού από το πλέον ανεξάρτητο κράτος της Ελλάδος. Η χαριστική βολή , δόθηκε τον Άυγουστο του 1830, όπου η Αγγλία, η Ρωσία και η Γαλλία συνομολόγησαν την οριστική ίδρυση του κράτους αφήνοντας εκτός την Κρήτη.
Η Ελλάδα απέκτησε την ανεξαρτησία της από την Οθωμανική Αυτοκρατορία με Πρωτόκολλο το οποίο υπογράφηκε στο Λονδίνο στις 22 Ιανουαρίου 1830 μεταξύ Μεγάλης Βρετανίας, Γαλλίας και Ρωσίας,αφήνοντας εκτός την Κρήτη.Με την συνθήκη αυτή, ορίστηκε βασιλιάς της Ελλάδας ο πρίγκιπας Λεοπόλδος, ο οποίος αργότερα αρνήθηκε το θρόνο του, λόγο του ότι δεν συμφωνούσε με την εξαίρεση της Κρήτης.Στην θέση του ορίστηκε ο Όθωνας. Η Κρήτη πουλήθηκε στον αντιβασιλέα της Αιγύπτου Μεχμέτ Αλή,από την Τουρκία ως αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες που προσέφερε στο σουλτάνο στη διάρκεια της Επανάστασης,
