Ο Μάνος Χατζιδάκις ήταν κορυφαίος Έλληνας συνθέτης και ποιητής. Γεννήθηε στο Ξάνθη και ο πατέρας του είχε καταγωγή από το Ρέθυμνο. Το σπίτι που γεννήθηκε, χτισμένο στα τέλη του 18ου αιώνα με νεοκλασικιστικά στοιχεία και λίγο μπαρόκ, είναι πλέον χαρακτηρισμένο ως έργο τέχνης και ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο.
Από μικρή ηλικία, ασχολήθηκε με τη μουσική, έκανε μαθήματα πιάνου με την αρμενικής καταγωγής πιανίστρια Αλτουνιάν. και παράλληλα εξασκούνταν στο βιολί και στο ακορντεόν. Ο νεαρός Χατζιδάκις εργάστηκε για βιοπορισμό ως φορτοεκφορτωτής στο λιμάνι, παγοπώλης στο εργοστάσιο του Φιξ, υπάλληλος στο φωτογραφείο του Μεγαλοκονόμου και βοηθός νοσοκόμος στο 401 στρατιωτικό νοσοκομείο. Φοίτησε στη Φιλοσοφική σχολή του Πανεπηστημίου Αθηνών,χωρίς όμως να αποφοτήση.
Η πρώτη εμφάνιση του Χατζιδάκι ως συνθέτη πραγματοποιείται το 1944, σε ηλικία 19 ετών, με τη συμμετοχή του στο έργο “Τελευταίος Ασπροκόρακας” του Αλέξη Σολομού, στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν. Παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής, και ο Κάρολος Κουν ήταν αυτός που τον προέτρεψε να ασχοληθεί με τη μουσική. Η συνεργασία του με το Θέατρο Τέχνης θα αποδειχθεί ιδιαίτερα παραγωγική και θα διαρκέσει περίπου δεκαπέντε χρόνια. Ο χατζηδάκης ανακαλύπτει και μελετά το ρεμπέτικο τραγούδι, σε ηλικία 23 χρονών δίνει τη διάσημη διάλεξη για την αξία και την βαθειά σημασία του Ρεμπέτικου Τραγουδιού.
Το 1957 ξεκινά μία περίοδος έντονης δημιουργικής δράσης, συνθέτει ασταμάτητα για το θέατρο και τον κινηματογράφο, όπου το έργο του γνωρίζει μεγάλη δημοφιλία, ενώ παράλληλα γράφει πολλά σημαντικά μουσικά έργα.
Το 1960 ήταν μία χρονιά με διακρίσεις και βραβεία. Του απονεμήθηκε το πρώτο βραβείο στο Β’ Φεστιβάλ Ελαφρού Τραγουδιού του Ε.Ι.Ρ. για το “Κυπαρισσάκι” και την “Τιμωρία” με την Νάνα Μούσχουρη, απέσπασε το βραβείο για τη μουσική του στο “Ποτάμι” του Νίκου Κούνδουρου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, έγραψε τα “Τα Παιδιά του Πειραιά” για το “Ποτέ την Κυριακή” του Ζυλ Ντασέν, που έκαναν το γύρο του κόσμου “αποδίδοντας” στον συνθέτη και το Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού την επόμενη χρονιά.Η βράβευση αυτή του έδωσε παγκόσμια δημοσιότητα, την οποία ο Χατζιδάκις προσπάθησε να αποφύγει με κάθε τρόπο, θεωρώντας ότι του στερούσε τη δυνατότητα να διαμορφώσει ο ίδιος την σχέση του με τον ακροατή του.
Το 1962 ο Χατζιδάκις χρηματοδοτεί το “Διαγωνισμό Σύνθεσης Μάνος Χατζιδάκις” στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο Δοξιάδη στην Αθήνα,και το 1964 ιδρύει και διευθύνει την Πειραματική Ορχήστρα Αθηνών (1964-66). Στο σύντομο χρονικό διάστημα της λειτουργίας της, η ορχήστρα έδωσε 20 συναυλίες με πρεμιέρες δεκαπέντε έργων Ελλήνων συνθετών, ενώ παράλληλα ξεκινάει η συνεργασία του με τον Μωρίς Μπεζάρ. Οι Όρνιθες ανεβαίνουν από τα Μπαλέτα του 20ού Αιώνα στις Βρυξέλλες.Μερικά έργα της περιόδου αυτής είναι η μουσική για την “Μήδεια” του Ευριπίδη , το “Παραμύθι χωρίς όνομα” του Ι. Καμπανέλλη, “Ο κύκλος με την κιμωλία” του Μπρεχτ, η “Οδός ονείρων” , αλλά και “Το χαμόγελο της Τζοκόντας” .
Το 1966 ο Μάνος Χατζιδάκις επισκέπτεται τη Νέα Υόρκη των ΗΠΑ προκειμένου να ανεβάσει στο Broadway με τον Ζυλ Ντασέν και τη Μελίνα Μερκούρη τη θεατρική διασκευή του “Ποτέ την Κυριακή” με τον τίτλο “Illya Darling”.Ήρθε κοντά με τα μουσικά είδη του ροκ και ποπ ρεπορτίου, και δημιούργησε διάφορες συνεργασίες με καλλιτέχνες αυτών των ειδών. Διορίστηκε αναπληρωτής γενικός διευθυντής της Λυρικής Σκηνής το διάστημα και ανέλαβε καθήκοντα Διευθυντή της Κρατικής Ορχήστρας καθώς και Διευθυντή του κρατικού ραδιοσταθμού Τρίτο Πρόγραμμα.
Το 1979 ο Μάνος Χατζιδάκις καθιερώνει τις “Μουσικές Γιορτές” στα Ανώγεια της Κρήτης, που περιλαμβάνουν τοπικούς λαϊκούς χορούς και τραγούδια. Παράλληλα διοργανώνει συνέδριο με θέμα την παράδοση, στο οποίο συμμετέχουν διανοούμενοι, καλλιτέχνες και ακαδημαϊκοί. Τον επόμενο χρόνο εγκαινιάζει τον “Μουσικό Αύγουστο” στο Ηράκλειο, ένα καλλιτεχνικό Φεστιβάλ με κύριο στόχο την παρουσίαση νέων ρευμάτων τόσο στη μουσική όσο και στο χορό, τον κινηματογράφο, τη ζωγραφική και το θέατρο. Την περίοδο 1981 – 1982 διοργανώνει επίσης τους αγώνες ελληνικού τραγουδιού στην Κέρκυρα, ένα μουσικό διαγωνισμό για νέους Έλληνες συνθέτες. Η έντονη ενασχόληση του Χατζιδάκι με τα κοινά κατά την περίοδο αυτή αποτυπώνεται σε σημαντικό τμήμα του έργου του.
Την περίοδο της κατοχής ήταν ενταγμένος στην ΕΠΟΝ Παγκρατίου. Αρθρογράφησε και έγραφε ποιήματα για παιδιά στο περιοδικό της ΕΠΟΝ Νέα γενιά κατά τα πρώτα χρόνια της κυκλοφορίας του, από το 1943 και μετά με το ψευδώνυμο Πέτρος Γρανίτης. Ο Χατζιδάκις είχε αιρετικές ιδέες και πολλοί σύγχρονοι μελετητές του, καθώς και δημοσιογράφοι έχουν αναρωτηθεί για την πραγματική πολιτική ταυτότητά του.Η στάση του Χατζιδάκι για το δημόσιο βίο καθορίζεται από την αισθητική του και χαρακτηρίζει σημαντικό μέρος του έργου του.
Ο Μάνος Χατζιδάκις πέθανε στις 15 Ιουνίου του 1994 από οξύ πνευμονικό οίδημα.
Πληροφορίες από wikipedia