Στην Ελλάδα συναντάμε την πρώτη αναφορά για ζυμαρικά το 1.000 π.Χ. Ήταν μια πλακουτσωτή ζύμη από αλεύρι και νερό που ονομαζόταν “λάγανον” . Όταν οι Έλληνες έκαναν τις πρώτες τους αποικίες στην Ιταλία, την μετέφεραν μαζί τους. Τα ζυμαρικά αποτελούν ένα από τα πιο βασικά κομμάτια της Μεσογειακής Δίαιτας. Είναι πλούσια σε σύνθετους υδατάνθρακες, σίδηρο, σελήνιο, ασβέστιο, πρωτεΐνες και βιταμίνες του συμπλέγματος Β, χωρίς να περιέχουν λιπαρά, χοληστερόλη και νάτριο.
Σύμφωνα με τη παράδοση, οι χυλοπίτες είναι ένα είδος ζυμαρικού το οποίο φτιάχνεται από τα άξια χέρια των γυναικών στο τέλος του καλοκαιριού. Στεγνώνουν κάτω από τον καλοκαιρινό ήλιο και ύστερα οι νοικοκυρές τις αποθηκεύουν σε λευκά πάνινα σακούλια μαζί με τις άλλες προμήθειες του χειμώνα μιας και αποτελούσαν σημαντικό πιάτο της χειμερινής διατροφής. Η παραδοσή αυτή συνεχίζεται ως και σήμερα σε κάποια νοικοκυριά,ενώ ο καταναλωτής μπορεί να προμηθευτεί συσκευασμένες χυλοπίτες σε διάφορα καταστήματα.
Υλικά:
Για τις χυλοπιτες:
- 500γρ αλεύρι
- 200ml νερό
- 20ml ελαιόλαδο
- Λίγο αλάτι
Για τη σάλτσα:
- 1 λίτρο γάλα
- 80γρ ζάχαρη
- κανέλα
Προετοιμασία:
Ρίχνουμε σε ένα μπολ το αλεύρι, το ελαιόλαδο και σιγα σιγα το νερό και ζυμώνουμε. Μόλις ή ζύμη μας γίνει λίγο σκληρή, την χωρίζουμε σε τέσσερα τμήματα και πλάθουμε τέσσερις μπάλες. Τις αφήνουμε σε ένα μπολ, σκεπασμένες με μία πετσέτα για μισή ώρα.
Βάζουμε αλεύρι στο πάγκο ώστε να μην κολλήσει η ζύμη και ανοίγουμε λεπτό φύλλο μισού εκατοστού. Κόβουμε με ένα μαχαίρι λουρίδες πλάτους περίπου επτά εκατοστών. Έπειτα κόβουμε σε λεπτά κομμάτια.Τα αλευρώνουμε πολύ καλά για να μην κολλήσουν και τα βάζουμε σε ένα σουρωτήρι να φύγει το περίσσιο αλεύρι.
Σε μια κατσαρόλα βάζουμε το γάλα μαζί με τη ζάχαρη, όταν ζεσταθεί ρίχνουμε τις χυλόπιτες και ανακατεύουμε. Αφήνουμε να ψηθούν για δέκα λεπτά περίπου. Ανακατεύουμε όταν πάει να φουσκώσει το γάλα.
